Bajka w realu, czyli stuletni dom Oli

Mam nadzieję, że już to wiecie : nie musimy tu w Polsce mieć żadnych wnętrzarskich kompleksów. Wprawdzie niektóre trendy (i wirusy) docierają do nas z lekkim opóźnieniem, ale wnętrz urządzonych na światowym poziomie wcale nam nie brakuje. I nie mam na myśli poziomu wyznaczanego przez ceny mebli i szpanerskie gadżety z prestiżowych targów. Mam na myśli swobodę

Stary a głupi, czyli Piąty Pokój ma pięć lat!

Zupełnie nie wiem, co się w takich postach pisze. Jakieś podsumowanie? Garść przechwałek? A może przeciwnie - trochę narzekania na to, że kiedyś było lepiej, Facebook nie ciął zasięgów, Odbiorcy czytali ze zrozumieniem, a domowe skrzaty o wiele ładniej zaplatały koniom grzywy.

Wiruje cały świat, czyli nasze kolorowe drzwi

Oglądacie czasem te programy, gdzie dwie miłe osoby chcą kupić nieruchomość na wsi/na Bali/na kredyt [niepotrzebne skreślić], a trzecia miła osoba pokazuje im wyłuskane z lokalnego rynku nieruchomości propozycje? Dwie miłe osoby z milionem funtów brytyjskich w kieszeni wchodzą więc do domu, który ewidentnie wymaga odświeżenia, rozglądają się, cmokają, po czy

Kwadraty na kwadratach #2, czyli dziesięć małych kont na Instagramie, które warto obserwować

Kwadraty na kwadratach to - w zamyśle - taki cykl, w którym chcę Wam pokazywać fajne, ciekawe, ale wciąż jeszcze autentyczne i niezmanierowane konta wnętrzarskie na Instagramie. Od pierwszego posta minął dokładnie rok, więc pomyślałam: powiem im, że to tak specjalnie .

Dlaczego nasze dzieci nie mają własnych pokoi, czyli wady i zalety wspólnego chowu

Może obiło się Wam już o uszy, że nasze dzieci nie mają własnych pokoi. Wiem, wizualizujecie sobie teraz, jak w jedwabnych szlafrokach i kapciach z puszkiem chodzimy po 115 m 2  sącząc martini, a dzieci trzęsą się z zimna na balkonie czy w innym tam… schowku na szczotki. Ale spokojnie, nie wybierajcie jeszcze numeru opieki społecznej – chłopaki mają swoje poko

Less waste we wnętrzach, czyli 20 używanych mebli, które zabiorę do grobowca

Jako miłośniczka częstych zmian w domu, mam na sumieniu wiele nieekologicznych zachowań. Bywały momenty, gdy farba lała się w naszej hacjendzie nieprzerwanym strumieniem, jak woda z cudownego źródełka (z tą różnicą, że farba nie leczy zaćmy, wzdęć ani chorób kobiecych). Jakim cudem śpię spokojnie, a rano bez większego obrzydzenia patrzę w lustro? Ano takim,